بیمه درمانی موجب، افزایش دسترسی عادلانه مردم به مراقبتهای بهداشتی می گردد. در واقع هدف نهایی از بهبود نظام و روش بیمه های بهداشتی – درمانی دستیابی بهتر به توسعه همه جانبه است. به این علت توجه به کیفیت و کمیت خدمات بیمه ای لازمه هر جامعه ای است. این پژوهش به منظور تعیین چگونگی ارایه خدمات بیمه درمانی از دیدگاه، بیمه شوندگان، ارایه دهندگان خدمت، سازمان بیمه خدمات درمانی در شهر مشهد در سال 1379 انجام شد.پژوهش حاضر یک طرح توصیفی است که تعداد 487 نفر بیمه شونده، 301 نفر ارایه دهنده خدمت و 6 نفر از مدیران سازمان در آن شرکت داشتند. بیمه شوندگان و ارایه دهندگان خدمت به روش طبقه ای، خوشه ای و احتمالی انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از فرم انتخاب نمونه و پرسشنامه برای بیمه شوندگان و فرم پرسشنامه برای ارایه دهندگان خدمت و فرم مصاحبه و پرسشنامه برای مدیران سازمان استفاده شد.نتایج به دست آمده نشان داد که 84.2 درصد از بیمه شوندگان، کیفیت ارایه خدمات را متوسط می دانستند و 88.1 درصد از ارایه دهندگان، آن را خوب بیان کردند و 66.6 درصد از مدیران آن را متوسط اعلام نمودند. همچنین در سنجش کمیت ارایه خدمات 54.6 درصد بیمه شوندگان آن را متوسط دانسته همچنین 63.7 درصد ارایه دهندگان و 83.3 درصد مدیران هم آن را متوسط می دانستند.با توجه به اینکه اکثر بیمه شوندگان، ارایه دهندگان و مدیران، کیفیت و کمیت خدمات بیمه ای را در حد متوسط ارزیابی کرده اند و تفاوت قابل توجهی که بین نظرات مدیران و ارایه دهندگان در زمینه کیفیت وجود دارد به نظر می رسد با توجه به نقش مهم ارایه دهندگان خدمت در کسب نگرش خوب بیمه شوندگان و ارایه خدمات در حد مطلوب، باید برای نزدیک ساختن دیدگاهها، تلاش بیشتری صورت گیرد تا منجر به نگرش خوب (کیفیت و کمیت خدمات) در هر سه گروه شود.